Met nog 2 wedstrijden te gaan wisten de dames van De Vennen dat er nog minstens 3 punten behaald dienden te worden om hun 2e positie te behouden en daarmee promotie af te dwingen. De eerste kans daarvoor was afgelopen zaterdag het uitduel bij de ongeslagen kampioen, het Utrechtse UZSC3, de tweede zou volgende week, 23 april, komen in de slotwedstrijd tegen hekkensluiter Arethusa uit Oss.
Zo’n 30 supporters wilden een eventuele verrassing niet missen en vergezelden de dames richting Utrecht. Het derde team van waterpolobolwerk UZSC (het 1e team staat 2e in de eredivisie, het 2e team is kampioen in de eredivisie voor reserveteams) had zich al verzekerd van de titel en promotie naar de reserve-eredivisie en had het ongeslagen blijven als laatste seizoensdoel. Een doel dat de dames van De Vennen maar wat graag zouden willen verstoren maar dat bijna 2 periodes lang behouden leek te kunnen worden.
Na een gemiste strafworp van de thuisploeg bezorgde Judy Goossens met een backhand vanaf de midvoorpositie De Vennen nog wel de leiding maar in het vervolg van de eerste periode bleef De Vennen door de hoge pressing van de thuisploeg ver van het Utrechtse doel verwijderd. Een wel benutte strafworp en twee uitgespeelde overtalsituaties leverden een 3-1 voorsprong voor UZSC op na de eerste 6 minuten spel. In de tweede periode zorgde een 2e backhandgoal van Judy nog voor de aansluiting maar vervolgens wist de thuisploeg de marge uit te bouwen naar 3 treffers, 5-2. Een ‘lucky shot’ van Rachel de Vet leverde in het slotsignaal van deze periode echter de 5-3 op, zodat de hoop op een stuntje intact bleef.
Die hoop bleek in het vervolg van de wedstrijd geheel terecht. Terwijl verdedigend hard gewerkt werd en keepster Naomi van Bragt met een paar goede acties haar doel schoon hield slaagde De Vennen er aanvallend in steeds meer in de buurt van de Utrechtse goal te komen. Met een benutte strafworp bracht Rachel de Vet de stand op 5-4 en hierna leverde een vanaf een meter of 10 in de verre hoek gegooide backhand Judy Goossens haar derde treffer en De Vennen de gelijkmaker op. Een 5-5 stand die met hand en tand werd verdedigd tijdens 3 ondertalsituaties, hetgeen de thuisploeg langzaam wanhopig maakte. De Vennen voelde dat er meer in zat en drukte door in de slotperiode. Een door Judith van Heteren met een strak schot afgeronde overtalsituatie bracht De Vennen voor de 2e maal aan de leiding en toen met nog zo’n 3 minuten op de klok Renee Nieuwenhuizen een verre boogbal achter de Utrechtse keepster zag verdwijnen leek de sensatie compleet. Helaas leverde de eerstvolgende aanval van de thuisploeg direct de 6-7 op zodat het gevoel van sensatie meteen vergezeld werd door het gevoel van spanning. Een op 1.19 voor het einde toegekende strafworp had die spanning weg kunnen nemen maar de inzet werd gestopt waarna een ruime laatste minuut volgde met nog een paar Dongense uitsluitingen en een Utrechtse time-out op 15 seconden voor het einde. In de 6-7 stand kwam echter geen verandering meer en het slotsignaal werd met luid gejuich en een flink applaus begroet.
Bij terugkeer in Dongen volgde een snel in elkaar gezette tocht op de platte kar van het verlaten thuisbad De Vennen naar D’Ouwe Sok waar tot in de kleine uurtjes doorgefeest werd, deels in gezelschap van de voetbalkampioenen van Olympia’60.
Na in de regio Zuid beetje bij beetje opgeklommen te zijn promoveerden de dames onder leiding van coach Arie Schouten dus afgelopen jaar naar de 2e klasse bond, waarin het naast zuidelijke verenigingen ook ploegen uit West- en Midden-Nederland trof. Met de promotie naar de 1e klasse gaan de dames van De Vennen komend seizoen tot de 24 beste verenigingen in Nederland behoren, een ongekend niveau en dat grotendeels met speelsters uit eigen kweek, aangevuld met een tweetal Tilburgse talentvolle speelsters. Een voor De Vennen ongekend niveau waarop komend seizoen nieuwe uitdagingen wachten met tegenstanders uit bijvoorbeeld Oldenzaal, IJmuiden, Haarlem, Amsterdam, Lichtenvoorde en als dichtst bij zijnde MNC Dordrecht en het Veldhovense Njord.